Grinias

Αγαπητοί φίλοι, η σημερινή μας καταγγελία έχει να κάνει με τα απορριμματοφόρα. Με τα σκουπιδιάρικα κοινώς. Και μάλιστα με τα after σκουπιδιάρικα.

Βράδυ Παρασκευής. Μετά τα μεσάνυχτα. 12 και μισή, 1. Κάπου εκεί.

Συνδυάστε το τον περισσότερο κόσμο, που βγαίνει εκείνη την ώρα.

Όλο αυτό τώρα βάλτε το στην περιοχή Κολωνακίου. Σκουφά ας πούμε!

ΤΕΛΕΙΑ! Τι του λείπει του ψωριάρη? Φούντα με μαργαριτάρι!

Δεν φτάνει που δεν έχει να παρκάρεις. Έχεις μπροστά σου και το ‘πλοίο της αγάπης’. Θα μου πείτε, πάρε ταξί. Δεν γουστάρω να ακούω Ντέρτι fm και να πήζω. Προτιμώ να πήζω με την άνεσή μου!

Και δεν είναι μόνο το Κολωνάκι. Και γύρω, γύρω από το σύνταγμα τα ίδια και χειρότερα.

Το να μαζευτούν τα σκουπίδια μετά τις 3, που έχει σπάσει η κίνηση, παίζει? ΟΧΙ!!!

Δεν λέω βάρβαρη η ώρα, αλλά κάποιες δουλειές έτσι είναι. Μήπως μυρίζουν λιγότερο τα σκουπίδια στις 12 απ’ ότι στις 3?

Γαμώ την κίνησή μου μέσα δηλαδή…λίγο ποιο μετά λέμε.

Δεν θυμάμαι ποτέ να κατέβηκα στο κέντρο Παρασκευή ή Σάββατο και να μην πήγα πίπα κώλο από το ‘πλοίο της αγάπης’

By the way στο κολωνάκι πετάνε ποοοολά σκουπίδια.

Τα είπα και χαλάρωσα!!!!!

Καλησπέρα σας και καλό μας μήνα. Είστε καλά?
Καλά θα είστε μάλλον. Και εγώ καλά είμαι αλλά θέλω να κάνω μια καταγγελία.

Το προηγούμενο Σάββατο πήγα σε ένα ATM σας για να σηκώσω τα τελευταία μου χρήματα (by the way δούλευε κανονικά!!!). Είδα λοιπόν ότι είχα μέσα 149€. Δοκίμασα να πάρω 150. Η τεχνολογία μου είπε ότι το ποσό που ζητάω είναι μεγαλύτερο από το ποσό που βρίσκεται
στον λογαριασμό (έεελα). Δοκίμασα 140. Μου είπε ότι δεν είναι αποδεκτό ποσό!!! Μόνο πενηντάρικα είχατε βάλει? Μάλλον. Μου είπατε να δοκιμάσω 50, 100, 150. Με δουλεύετε?

Πήγα σε άλλο ATM οπού ένας κύριος Δίας ήθελε το κάτι τις του!!!Μαζί με αυτόν το κύριο τον έχω το λογαριασμό μου τελικά. Κάθε μήνα του κόβω μισθό να μη χέσω…

Χθες το βράδυ είδα ότι μπήκαν τα μιστά και είπα να τα σηκώσω όλα(για να τα μοιράσω σε άλλες φίλες σας). Το ποσό, μου το δώσατε σε 100ρικα!!! Αν ο περιπτεράς με σκυλοβρίσει που θα πάω να πάρω τσιχλίτσες και θα του δώσω την κατοσταρούμπα, μαζί θα τα ακούσουμε? Οοοχι!!!

Αγαπητή κυρία τράπεζα τα 20ρικα τα ξεύρετε? Το ξέρω ότι το κάνετε για το καλό μου. Γιατί δεν μπορώ να τα χαλάσω έτσι όπως μου τα δίνετε.

Φιλία πολλά
Εγώ ο Grinias!

Υ.Γ. Αν δείτε στο βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας, κάποιον που μούντζωνε το ΑΤΜ, εγώ είμαι!

Το να καπνίζω κάνει κακό στην υγεία μου. Το να μην καπνίζω κάνει κακό στην αισθητική μου!!!

Βράδυ Τετάρτης με Champion League, με το πρώτο κρύο να έχει σκάσει μύτη, αποφάσισα να βγω αργά για φαγητό. Να φανταστείτε ότι είχε να παρκάρεις παντού και μιλάμε για κέντρο Γλυφάδας. Μόνο με εξωφρενική κωλοφαρδία τα καταφέρνεις κανονικά.

Μπαίνουμε στο Applebee’s και ενώ συνήθως έχει ουρά, τώρα ήταν εξυπηρετηθήκαμε αμέσως. Όλα αυτά τα λέω για να τονίσω το ότι είχε ποοολλά τραπέζια άδεια.

Ρωτάει η κοπέλα στην είσοδο: Καπνιστές?

Της λέμε : Όπου είναι καλύτερα.

Ξαναλέει : Καπνίζετε?

Λέμε : Όχι! (Ωραίο ακούγεται όταν το λες και τα έχεις καταφέρει)

‘Ακολουθήστε με’ μας λέει η κοπέλα.

Και πηγαίνουμε, πηγαίνουμε, πηγαίνουμε……Περνάμε το ένα καλό σημείο μετά το άλλο και καταλήγουμε σε μια άκρη. Τόσοι καναπέδες μας είδαν να περνάμε και τον κώλο μας το βάλαμε σε ένα κανονικό τραπέζι με κάτι ταπεινές καρέκλες. Κάτω από ένα ηχείο που έπαιζε τσίτα. Ωραίο το soundtrack του Pulp Fiction αλλά αν είναι τσίτα μέσα στο αυτί μου δεν μπορώ να καταπιώ ο χριστιανός.

Κόντεψα να πάω στο περίπτερο να πάρω ένα camel μπας και πάρω μετάθεση σε καλό τραπέζι.

Μόνο αν καπνίζεις παίρνεις το τραπέζι – φιλέτο. Αν το έκοψες καλά να πάθεις. Στη γωνιά σου……Αποστάτη!!!!!!!!

Παρασκευή. Είναι μεσημέρι. Γύρω στις 2.

Είμαι στο δημαρχείο γιατί πρέπει να πάρω ένα πιστοποιητικό γάμου.

Μου είπαν ότι είναι ανοιχτά και όντως ήταν και μάλιστα δεν είχε καθόλου κόσμο.

Πηγαίνω ντουγρού στην πρώτη υπάλληλο που βλέπω μπροστά μου.

- Γειά σας, ένα πιστοποιητικό γάμου θέλω.

- Μάλιστα.

Γυρίζει το κεφάλι της προς τα πίσω και φωνάζει μια άλλη υπάλληλο.

- Για ένα πιστοποιητικό γάμου

- Τι θα θέλατε?

- Ένα πιστοποιητικό γάμου.

- Τι μου είπατε?

- Ένα πιστοποιητικό γάμου.

- Πότε πέθανε?

Οκ…..είμαι συναχωμένος και η φωνή μου δεν ακούγεται πολύ καλά, αλλά γάμου με θανάτου όσο να το πεις ακούγεται αλλιώτικα. Επίσης τα αυτιά μου είναι λίγο out of order αλλά όχι και τόσο που να νομίζω ότι ακούω άσχετα…

- Κύριε λέω, πότε πέθανε?

- Ε…γάμου

- Ναι ντε. Πότε?

- Δεν πέθανε Madame….

- Τι θέλετε τότε?

- Γάμου Madame, πιστοποιητικό λέμε……

- Αχ καλέ sorry που λένε……

Να χτυπήσω ξύλο αλλά άμα είναι να σου πεθάνει ο γάμος το δημαρχείο περιμένεις να στο πει? Μάλλον αυτός ο συνδυασμός ντάλα μεσημέρι, Παρασκευή και δημοτική υπάλληλος δεν είναι ότι καλύτερο. Τι μάλλον, που σίγουρα.

Ρε ουσσσσσττττττττ!!!

Τελικά έχω μαλακομαγνήτη?

Το ξέρω ότι κάθε φορά που βαράει το τηλέφωνο και βλέπω απόκρυψη είναι τράπεζα(ή η πεθερά μου, αλλά αυτά τα δύο δεν έχουν διαφορά) και δεν το σηκώνω.

Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει το πρωί,είναι τράπεζα 100%…Καμιά φορά δε, παίρνουν πααααρα πολύ πρωί.Τότε το σηκώνω για να τους βρίσω που με ξύπνησαν. Έτσι για να νομίζω ότι έχω το πάνω χέρι.

Τώρα πια όμως τα ωράρια τους έχουν αλλάξει. Εκεί που έλεγες ότι μέχρι τις 3, άντε το πολύ μέχρι τις 5 θα ‘χτυπήσει’ η τράπεζα, τώρα πια άστα να πάνε…

8 το βράδυ?
Γιατί?
But Why?
E?
Σπίτι δεν έχετε?
Οικογένεια?
Η σύζυγος μήπως έχει γκόμενο?
Έτσι κλείνουν τα σπίτια…
Τόσες ώρες στη δουλειά. Αμάν πια…

Άσε με τον άνθρωπο να χαλαρώσω κομματάκι…..
Τι πράγμα κι’αυτό! Τράπεζα after???????

Φτάνω στο super market αφού γλίτωσα τη μετωπική με ένα ηλίθιο που έκανε βόλτα το ‘subwoofer’ του, περνώντας με κόκκινο.

Τώρα αρχίζει η μάχη του parking.
Αφού έφερα βόλτα το τετράγωνο 3 φορές, αφού ξαναγλίτωσα από το παραπάνω ηλίθιο, αφού δεν πάτησα μια γριά (και έχασα το bonus), βλέπω μια θέση φαρδιά πλατιά για να αφήσω το όχημα.

Ναι ε? Νόμιζα. Ένα παπάκι έτοιμο να διαλυθεί ήταν παρκαρισμένο στη μέση της θέσης που με περίμενε.

Γιατί χριστιανέ μου το κάνεις αυτό. Βάλτο το ρημάδι σου κάπου αλλού. Γιατί????

Τόσο χώρο έχει πιο ‘κει. Δεν χωράς. Τριαξονικό έχεις?

Όπως έλεγε και το παλιό τραγούδι ‘ποιος είναι αυτός ο αψηλός, ποιος είναι αυτός ο τύπος’.

Αλήθεια, γιατί μας πήρε ο πόνος να κάνουμε άγαλμα στον ελευθερωτή της Ουρουγουάης? Μας περίσσευε η πλατεία και δεν είχαμε ποιόν να βάλουμε πάνω της? Δόξα τον θεό από ιδέες για αγάλματα να φαν και οι κότες. Έπρεπε να φέρουμε εισαγόμενο?

Έψαξα παντού στο internet να δω αν ο μακαρίτης ο στρατηγός είχε κάνει κάτι στην Ελλάδα. Το 21, το 40, την επταετία το πολύ πολύ. Δεν βρήκα τίποτα!!!

Το άγαλμα βρίσκεται στη Μιχαλακοπουλου δίπλα στο Χίλτον, μπροστά από τα Goody’s. Επί της δημαρχίας του καγκελλάριου ανέβηκε ο στρατηγός, για θυμόμαστε πάντα την ένδοξη μάχη που είχε δώσει στη Βεντήρη, στις ‘πόρτες’ του Memphis και του Sui Generis!!!

Πόσο δύσκολο είναι δηλαδή σε έναν άνθρωπο να πει ένα ευχαριστώ που σταματάς το αυτοκίνητο σου, χωρίς να έχει προτεραιότητα, και τον αφήνεις να περάσει?

Δεν μιλάω για πεζό γιατί ο πεζός έτσι και αλλιώς έχει προτεραιότητα.

Μιλάω για την στιγμή που γίνεσαι ευγενικός και ενώ οδηγείς σε κεντρικό δρόμο, σταματάς για να περάσει κάποιος άλλος που είναι στο στενάκι και μπορεί να περιμένει και 40 αυτοκίνητα για να τον αφήσουν να βγεί!!!

Όχι μόνο δεν έχει νεύμα – ευχαριστώ αλλά έχει και τη φάτσα του ‘έτσι έπρεπε’.

Επίσης γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών οδηγών δεν λέει ευχαριστώ ΠΟΤΕ? Και εμείς μαντάμ έχουμε προβλήματα και σκοτούρες αλλά ένα κεφάλι, ένα χεράκι, το κουνάμε.

Δεν ξέρω τι λέει ο Ζαμπούνης για τα σαλόνια αλλά η ευγένεια είναι κάτι που κάνει καριέρα και στο δρόμο.

12 το μεσημέρι φτάσαμε στο στάδιο. Μια ουρά γύρω στο χιλιόμετρο, ίσως και λίγο μεγαλύτερη. Κάποιοι είχαν πάει εκεί από το προηγούμενο βράδυ και είχαν στήσει σκηνές. Αλλά έτσι είναι. Αν δεν βρέξεις κώλο δεν τρως ψάρι!!!

Είχαμε πάρει μαζί μας στρώματα και ισοθερμική τσάντα με νερά και άλλα απαραίτητα. Πιάσαμε θέση στην ουρά, στρώσαμε το κώλο μας κάτω και περιμέναμε. Περιμέναμε χαλαροί μέχρι που ένας ΜΑΛΑΚΑΣ σηκώθηκε απότομα, οι υπόλοιποι μαλάκες νόμιζαν ότι ανοίγουν οι πόρτες και γίναμε και εμείς μαλάκες και τρέξαμε να παστωθούμε στο όρθιο….

15:30 μέχρι τις 19:40 όρθιοι, με όλες τις ‘τρελλές’ του Παρισιού και τις υπόλοιπες που ήρθαν εισαγόμενες, πίσω μου να ουρλιάζουν στο αυτί μου.

Σιγά μαντάμ θα σας φύγει πόντος!!!

19:40 οι πόρτες ανοίγουν. Το σπρώξιμο είναι απίστευτο!

Εκείνη τη δύσκολη την ώρα δύο τύποι άνετοι και ωραίοι με αέρα Brad Pitt, φτάνουν, πλησιάζουν εμάς που ήμασταν στο τσακ να μπούμε και στήνονται στην ουρά(στο μπροστά μέρος της).

‘Ποπό ρε μαλάκα από τι ώρα λες να ήρθαν αυτοί οι μαλάκες εδώ?’

Αυτό ελληνικά είναι αν δεν με απατά η μνήμη μου…

Από το πρωί ήρθαμε οι μαλάκες και κάνουμε υπομονή να μπείτε εσείς πρώτοι ρε πατριώτες γιατί η Madonna είχε φαγούρα. Αν δεν μπούνε πρώτα τα παιδιά, είπε, δεν θα ξεκινήσει!

Ζήτω τα Αθάνατα Ελληνικά Λαμόγια!!!!!!!!!!!

Βράδυ Κυριακής πηγαίνοντας στη φίλη μου την Έλενα (που πήγε και κουτσάθηκε η ζαβή, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας), σταμάτησα για μιλφέιγ. Στη Δέσποινα που έχει από τα καλύτερα! (Όντως)

4 κομμάτια μιλφέιγ, 12 ευρώ.

4 κομμάτια μιλφέιγ, 12 ευρώ????????

Τι λές? Ακούω καλά? 3 ευρώ το τεμάχιο?

Δηλαδή 1.022,25 δραχμές????

Sorry κυρα Δέσποινα μου αλλά πολύ ακριβό μου φαίνεται. Αν και έχω την εντύπωση ότι τόσο θα έχει και αλλού. Τουλάχιστον το δικό σας είναι από τα καλά…..

Άλλη μια από εκείνες τις περιπτώσεις που ο κούκος πάει αηδόνι!!!!!!

Με χαλάνε απίστευτα οι κύριοι και οι κυρίες που πετάνε τα τσιγάρα τους από το αυτοκίνητο.

Τα αυτοκίνητα έχουν τασάκι εδώ και πολλά χρόνια, αλλά γιατί να βρωμάει το όχημα? Ε?

Είναι μαλακία να πετάς το τσιγάρο τρέχοντας με τα 1000 στην εθνική…

Είναι μαλακία να αδειάζεις το τασάκι στο δρόμο…

Sorry αλλά κάνει πολύ τσαγκιά!!!!!

Εκλογές δημοτικές ακόμα πιο κοντά και ταλαιπωρία επίσης…

Κορωπί σήμερα το πρωί. Αττική οδός μέχρι Παιανία και μετά Λαυρίου προς Κορωπί. Στη διχάλα έχει σήματα γκουμούτσες και ένα εργάτη που τρελαίνεται στη δουλειά να μας διώχνει γιατί κάνουν έργα.

Πηγαίνω από τον πίσω δρόμο που με βγάζει μετά από εκεί που θέλω να πάω.

Μπαίνω σε κάτι στενά με λακκούβες και βουναλάκια ότι πρέπει για 4Χ4 και μετά από 4 σκασμένα λάστιχα βγαίνω στη Λαυρίου. Κάνω αριστερά στο δρόμο που πρέπει και έχει ΚΑΙ εκεί έργα. Μια μπουλντόζα με τον μπουλντοζιέρη να μου λέει ότι δεν ξέρει από πού πρέπει να πάω, ότι χέστηκε που δεν έχουν σήματα να βγάλουμε μια άκρη και ότι του έχουν ζαλίσει τα @@ από το πρωί με τις ερωτήσεις. (‘Έτσι μου είπε)…

Α!!!! Φεύγοντας ανακάλυψα ότι στη Λαυρίου δεν γίνεται τίποτα!!! Μόνο πινακίδες έχει!!!!!!!!

Καλημέρα και σε εσάς κύριε Δήμαρχε!!!

Ωραία είναι στην Επίδαυρο και θα ήταν ακόμα καλύτερα αν έλειπαν τα:

1^ον Το κινητό ανοιχτό την ώρα της παράστασης.
Να έχεις την άλλη να κάνει επίκληση στον κάτω κόσμο για να έρθει πίσω ο νεκρός της σύζυγος για να της πει τα μελλούμενα και να ακούς σε ring tone τoν Τερζή? Ήμαρτον!!!!!!!!!

2^ον Τα τσιγάρα στο θέατρο.
Σιγά ρε χαρμάνι! Κρατήσου λίγο, το σόι μου!

3^ον Οι θεατρολόγοι.
Και καλά να τελειώσει η παράσταση και να τη κάνεις την ανάλυση. Μια χαρά και μπράβο σου. Την ώρα της παράστασης άστο να πάει ρε γαμώτο μου. Δε με νοιάζει αν έχει καινοτομία η παράσταση. Το ίδιο καινοτομία είναι και να εκσφενδονίσεις ένα θεατή από το πάνω διάζωμα στη μέση του θεάτρου!

4^ον Τα Μουλέν.
Μουλέν όπως τα λέει η φίλη μου η Νινέττα είναι τα πιτσιρίκια. Αντί να τα λέμε μούλικα και να παρεξηγηθούμε τα λέμε με το γαλλικό αξάν και ξεμπερδεύουμε’.
Τα μουλέν λοιπόν!
Τι το κουβαλάς μαντάμ το σκατομουλέν να δει τους Πέρσες. Το πολύ μέχρι Μπόπμ ο Μάστορας καταλαβαίνει. Γκρινιάζει, του κόβει το κώλο και η πέτρα στο θέατρο, τι να σου κάνει το καημένο. Άστο σπίτι και όταν με το καλό πατήσει τα 15 το φέρνεις πάλι.

Το Terravibe έχει δικό του parking!!!!! Δεν το ξέρατε? Κακώς.

Τρίτη 11 Ιουλίου πηγαίνοντας για τους Franz Ferdinand τα μάθαμε όλα!

Οι καλοί μας οι μπάτσοι είχαν κλείσει το δρόμο, ο οποίος ήταν μόνος και έρημος χωρίς ούτε ένα παρκαρισμένο και μας έστειλαν προς το χωριό της Μαλακάσας. Έχει λέει parking. Που ρε παιδία? Α δεν ξέρω, τράβα και θα δεις.

Τράβηξα το λοιπόν και μου λένε να παρκάρω και μετά από ένα μονοπάτι 300 μέτρα περπάτημα μέχρι την είσοδο.

Μια χαρά το 300 μέτρα (λέμε τώρα, μπορεί να ήταν και 500) αλλά με τις πετρούλες του, τα κομμένα του τα δέντρα, κάτι φυτά που για κάποιο λόγο τα είχαμε μέσα στη μέση και κάτι κλαδιά που έβγαζαν μάτι αν δεν πρόσεχες λίγο! Όλα αυτά τα είδαμε την ώρα που φτάσαμε και ήταν ακόμα μέρα.

Όταν φεύγαμε όμως κατά τη 1 μετά τα μεσάνυχτα, τότε ήταν all the money!!!
Οποίος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί!!!!!!!!
Ευτυχώς που είχαμε και κινητά με φακό και φωτάγαμε για να μη σκοτωθούμε.

Α! στο μονοπάτι, στη ερημιά ήταν παρκαρισμένοι και κάποιοι έξυπνοι που ήθελαν και αυτοί να φύγουν μαζί με εμάς που παραπατούσαμε στα πουρνάρια!

Ρε α στο διάολο που θέλετε να διοργανώσετε και φεστιβάλ.

Πανηγυριώτες!!!!!!!

Διαστημόβλαχοι!!!!!

Κάνεις λοιπόν τη κοπάνα σου σαν άνθρωπος, αλλά όταν μπαίνεις στο αυτοκίνητο που είναι από το πρωί στον ήλιο και βλέπεις το θερμόμετρο στους 44, αλλάζεις γνώμη.

Τα αφεντικά καταστρέφουν το περιβάλλον. Μεγαλώνουν τη τρύπα του όζοντος επίτηδες για να σκάμε από τη ζέστη και να καθόμαστε στη δουλειά.

Κάτω το κεφάλαιο!!!!!!!!!

(Λάλησα από τη ζέστη ο άνθρωπος)

Το παιδάκι βρίσκεται σε νοσοκομείο, η κατάστασή του είναι μη αναστρέψιμη και οι γιατροί λένε ότι κάνουν ότι είναι δυνατό αλλά μάλλον δεν είναι και πολλά δυνατό να γίνουν.

Η μητέρα του είπε στο νοσοκομείο ότι το μικρό έπεσε.
Έπεσε. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά δεν έπεσε από τη σκάλα όπως γίνεται με όλα τα παιδάκια κάποια στιγμή. Έπεσε απλά στα λάθος χέρια.

Προφανώς κανένας από τη γειτονιά δεν μπήκε στο κόπο να δώσει σημασία σε ένα τετράχρονο παιδάκι που ούρλιαζε εδώ και καιρό, μια που οι γιατροί ανακάλυψαν ότι έχει κακοποιηθεί πολλές φορές.

Πληροφοριακά ένα μικρό παιδάκι παράγει ήχο πολλών περισσότερων ντεσιμπέλ από ότι ένα κομπρεσέρ. Πρέπει να είσαι πολύ μαλάκας για να μην το ακούς και ακόμα μεγαλύτερος αν δεν κάνεις κάτι για αυτό.

Πριν λίγες μέρες μια άλλη είδηση έλεγε για τα παιδάκια που περιμένουν για υιοθεσία. Περιμένουν καιρό μέχρι να βρεθεί μια σωστή οικογένεια. Κάποιος που είχε bar άλλαξε δουλειά γιατί ‘όταν δουλεύεις νύχτα δεν είσαι καλός πατέρας’.

Δεν είναι εύκολο να υιοθετήσεις παιδί, πρέπει να πληρείς όλες τις προϋποθέσεις.
Ενώ το να κάνεις ένα και μετά να το στέλνεις στο νοσοκομείο ετοιμοθάνατο δεν προϋποθέτει ΤΙΠΟΤΑ.

Η μανούλα μου, μου είχε μάθει ότι είμαστε ευγενικοί με όλους ακόμα και με τους νεότερους και μιλάμε πάντα στον πληθυντικό σε κάποιον που βλέπουμε πρώτη φορά.

Αυτό που συμβαίνει με κάτι άτομα (κυρίως πωλητές) που εσύ είσαι ευγενικός και αυτοί σου μιλάνε λες και παίζατε σφαλιάρες πριν λίγο, δεν μπορώ να το καταλάβω. Αυτό το καταπληκτικό ‘Δεν έχω στο χρώμα που θες’ είναι χάλια. Εσύ να επιμένεις στον πληθυντικό και αυτοί στον ενικό και είναι και 10 χρόνια νεότεροι. Ειδικά όταν βαριούνται να σε εξυπηρετήσουν.

Μια φορά κάποια που το είπε έκανε και φούσκες με τσίχλα. Ήρθε και έδεσε το γλυκό!!! Να σε βάλω να φτύσεις τη τσίχλα να στη κολλήσω στα μαλλιά, να κάνουμε πλάκα μια που γνωριζόμαστε τόοοοσο καλά!

Οι δύο κοπελιές ανήκουν στην κατηγορία Κ.Ε.Κ. (Κλασικός Ελληνικός Καραπούτανος). Είναι οι κοπέλες με το κλασικό μαύρο, κοντό, στενό φορεματάκι, τα 12ποντα μέρα μεσημέρι και το ακατοίκητο βλέμμα που μπορεί στο μετρό να χρησιμοποιούν το ασανσέρ (είπαμε ανάπηρες είναι) αλλά το βράδυ στο Βέρτη σκαρφαλώνουν στο τραπέζι σε χρόνο dt.

Βέβαια πώς να πάρεις τις κυλιόμενες? Και αν σφηνώσει το τακούνι?

Εδώ μωρή σου έχει σφηνώσει το μυαλό και δεν το πήρες πρέφα!!!

Το ρημάδι το ασανσέρ είναι για να μπαίνουν οι γιαγιάδες και οι παππούδες που γυρίζουν από την Ι.Κ.Α τουρνέ. Είναι για όσους έχουν κινητικά προβλήματα και για κάποιους που έχουν κάτι μπαγκάζια γκουμούτσες.

Απ’ ότι φαίνεται όμως είναι και τις Κ.Ε.Κ.

Ζήτω οι Κ.Ε.Κ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ρε ουστ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πάμε για δημοτικές εκλογές. Φαίνεται!!!

Όχι από τις αφίσες και τις ντουντούκες αλλά από τις πινακίδες στους δρόμους που γράφουν ‘ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΡΓΑ’…

Ρε μη χέσω. 3 χρόνια πήζω στις λακκούβες και αλλάζω τα ρημάδια τα αμορτισέρ άπαξ το έτος και τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές γεμίσαμε με πινακίδες, οδοστρωτήρες και πλάκες για τα καινούργια μας τα πεζοδρόμια.

Ρε Ουυυυυυυυ!!!!!!!!!!!

Άσε που ολόκληροι δρόμοι είναι κλειστοί και κάνεις κάθε πρωί με τη τσίμπλα στο μάτι την παράκαμψη της μαϊμούς. Άσε που όταν φτιάχνουν τα πεζοδρόμια τα κάνουν ψηλά και το όχημα δεν μπορεί να σταματήσει στο video club, παρκάρεις στο δρόμο και αν βρεις καθρέφτη στη θέση του σφύρα μου. Άσε που δεν περνάει ούτε ο πεζός γιατί είπαμε καινούργιο αλλά όχι και φαρδύ για να περπατάς.

Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο για να έρθει ο επόμενος και να κάνει τα ίδια.